อะมีบาในน้ำดื่ม: ภัยคุกคามสองเท่า

อะมีบา — จุลินทรีย์รูปหยดที่เชื่อมโยงกับโรคร้ายแรงหลายชนิด — ปนเปื้อนระบบน้ำดื่มทั่วโลก ตามการวิเคราะห์ใหม่ การศึกษาพบว่าอะมีบามักพบในแหล่งน้ำและแม้แต่ในน้ำประปาที่ผ่านการบำบัดแล้ว ซึ่งถือว่ามีความเสี่ยงต่อสุขภาพม้าโทรจัน การวิเคราะห์ใหม่พบหลักฐานของการปนเปื้อนอย่างแพร่หลายในแหล่งน้ำที่มีอะมีบา เช่น เซลล์ Acanthamoeba สามเซลล์ที่แสดงไว้ที่นี่ แบคทีเรียแต่ละชนิดมีแบคทีเรียจำนวนมาก (บางตัวแสดงเป็นลูกศรสีแดง) ซึ่งอาจเป็นพิษต่อมนุษย์ วงกลมแสงคือซีสต์ ซึ่งเป็นอะมีบาที่วางอยู่ภายในเกราะป้องกันอย่างแน่นหนา

ฟ. มาร์เซียโน-กาบราล/วา มหาวิทยาลัยเครือจักรภพ SCH. ของเมด

สัตว์กินของเน่าที่ตายได้ Naegleria fowleri อะมีบาเช่นนี้ สามารถจ้องไปที่ปลายประสาทในจมูกของบุคคลที่สัมผัสได้ และเคลื่อนไปตามส่วนต่างๆ ของพวกมันในสมอง ที่นั่นพวกมันสามารถกระตุ้นให้เกิดโรคไข้สมองอักเสบ ซึ่งเป็นการติดเชื้อที่เส้นประสาทที่อันตรายถึงชีวิตได้อย่างรวดเร็ว ถ้วยใส่อาหารบนพื้นผิวเป็นที่ที่พวกมันรับแบคทีเรียจากสิ่งแวดล้อมหรือเศษเนื้อเยื่อในขณะที่อาศัยอยู่ภายในโฮสต์ของมนุษย์

ฟ. มาร์เซียโน-กาบราล/วา มหาวิทยาลัยเครือจักรภพ SCH. ของเมด

จุลินทรีย์จำนวนหนึ่งสามารถทำให้เกิดโรคได้โดยตรง ตั้งแต่การติดเชื้อที่กระจกตาจนทำให้ตาพร่าไปจนถึงการอักเสบของสมองอย่างรวดเร็ว แต่อะมีบาจำนวนมากมีความน่ากลัวพอๆ กัน หากมีคนรู้จักน้อยกว่า: ในฐานะที่เป็นม้าโทรจัน พวกมันสามารถพาแบคทีเรียที่เป็นอันตรายได้ ทำให้หลายชนิดไม่เพียงแต่เพิ่มจำนวนในเซลล์อะมีบาเท่านั้น แต่ยังหลบเลี่ยงสารฆ่าเชื้อที่โรงบำบัดน้ำด้วย

แม้ว่าข้อมูลล่าสุดระบุว่าอะมีบาสามารถกักเก็บเชื้อโรคที่ร้ายแรงจากมนุษย์ในน้ำได้ 

แต่ระบบน้ำของสหรัฐฯ ไม่จำเป็นต้องคัดกรองปรสิต ตามรายงานของผู้เขียนร่วม Nicholas Ashbolt จากห้องปฏิบัติการวิจัยการสัมผัสสารแห่งชาติของสำนักงานคุ้มครองสิ่งแวดล้อมแห่งสหรัฐฯ 

ในเมืองซินซินนาติ เขาร่วมเขียนการศึกษาเรื่อง “ความเสี่ยงด้านสุขภาพที่เกิดขึ้นใหม่ที่ยังไม่ทราบจำนวน” ของอะมีบัสในวารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีสิ่งแวดล้อมวัน ที่ 1 กุมภาพันธ์

เขาและจ็ากเกอลีน โธมัสแห่งมหาวิทยาลัยนิวเซาธ์เวลส์ในซิดนีย์วิเคราะห์ข้อมูลจากการศึกษา 26 เรื่องที่ดำเนินการใน 18 ประเทศ ทั้งหมดระบุอะมีบาในระบบน้ำดื่ม รายงานบางฉบับได้เน้นไปที่การวัดที่โรงบำบัด อื่นๆ ในการปล่อยน้ำ บางคนถึงกับดึงปรสิตออกจากน้ำประปา อันที่จริง จากการศึกษา 16 ชิ้นที่มองหาการปนเปื้อนของน้ำประปา ร้อยละ 45 รายงานว่าพบอะมีบา

ในปี 2546 Francine Marciano-Cabral จาก Virginia Commonwealth University ในริชมอนด์และเพื่อนร่วมงานของเธอได้ระบุชนิดของอะมีบาที่อันตรายถึงชีวิตโดยตรง – Naegleria fowleri – ในน้ำตลอดท่อประปาของบ้านในรัฐแอริโซนาที่เด็กชายสองคนเพิ่งเสียชีวิต อะมีบาอธิบายโรคไข้สมองอักเสบที่ร้ายแรงของเด็กชายซึ่งเป็นโรคทางสมอง

Marciano-Cabral กล่าวว่า “เราสงสัยว่าพวกเขาได้มันมาจากการแช่ตัวในอ่างอาบน้ำ แหล่งน้ำส่วนตัวของครอบครัวไม่ได้ผ่านคลอรีน ซึ่งเป็นกระบวนการฆ่าเชื้อที่สามารถจำกัดการปนเปื้อนของอะมีบาได้

Thomas และ Ashbolt ได้ทบทวนการศึกษา 6 ชิ้นที่รวมข้อมูลจากพืชบำบัดน้ำที่แตกต่างกัน 16 แห่ง และตรวจสอบแหล่งที่มาของอะมีบาที่การศึกษาได้เปิดขึ้น ผลการศึกษาห้าชิ้นรายงานว่าพบปรสิตที่แพร่หลายมาก โดยเก็บตัวอย่างจากที่ใดก็ได้ตั้งแต่ 75 ถึง 100 เปอร์เซ็นต์ของน้ำผิวดิน เช่น แม่น้ำ ที่สุ่มตัวอย่าง หลังการบำบัดน้ำ ซึ่งมักใช้การกรองคาร์บอนหรือคลอรีน ระดับการปนเปื้อนลดลงบ้างเหลือน้อยกว่าร้อยละ 50 ของตัวอย่างน้ำ

โดยทั่วไป การวิเคราะห์ใหม่ชี้ให้เห็น การบำบัดน้ำดูเหมือนว่าจะลดความเข้มข้นของอะมีบาลงเหลือหนึ่งในสิบหรือหนึ่งร้อยของความเข้มข้นเริ่มต้น “แต่เหตุการณ์ที่ก้าวหน้าเกิดขึ้นและปล่อยอะมีบาที่มีชีวิตอิสระจำนวนมาก” – ปรสิตประมาณ 110 ตัว ต่อลิตร — เข้าสู่ระบบจำหน่ายน้ำดื่ม

ตัวอย่างเช่น Megan Shoff จากมหาวิทยาลัยแห่งรัฐโอไฮโอในโคลัมบัสและเพื่อนร่วมงานของเธอวิเคราะห์น้ำจากถังเก็บน้ำเหนือห้องน้ำในบ้านทั่วเขต Broward, Palm Beach และ Dade ในฟลอริดา อะมีบาอิสระเหล่านี้ — ที่ไม่ได้ป้องกันด้วยไบโอฟิล์มที่ลื่นไหล — ถูกพบใน 55 ตัวอย่างจาก 283 ตัวอย่าง หรือเกือบหนึ่งในห้า ตัวอย่างแปดตัวอย่างมีAcanthamoebaซึ่งเป็นประเภทที่การศึกษาอื่น ๆ เกี่ยวข้องกับการติดเชื้อที่กระจกตาในผู้ใส่คอนแทคเลนส์

แนะนำ : รีวิวเครื่องใช้ไฟฟ้า | รีวิวอาหารญี่ปุ่น| รีวิวที่เที่ยว | ดาราเอวี